2021’e doğru girerken sıkınıtlı bir süreç yaşayacağımız aşikar.

2020 yılından gelen yükler; ertlenen borçlar, vergiler, sigorta primleri vs...
Sektör ciro yapamadığı için, ötelenmiş bu ödemeleri yapamıyor.Tabii şu andaki vergiler de işlemeye devam ediyor.Her hafta aynı sıkıntıları konuşuyoruz fakat, şartlar bu durumlardan ibaret.

Realite bu!

Otobüsçü 2021 yılını da şimdiden bloke etmiş durumda.Büyük bir değişim öngörülüyor. Şirket sayılarımızda azalma olabilir. İflaslar, batışlar, birleşmeler kaçınılmaz hale geliyor. Tek bir şey değişmiyor: ALIŞKANLIKLAR. Geleneksel anlayış değişmiyor.Bizleri en çok etkileyen durumlardan birisi de, kısıtlı kapasiteyle yolcu taşımacılığı yapıyor olmamız.Bir tarafta THY 99 TL’ye Türkiye’nin dört bir yanına yolcu taşırken, zararları genel bütçeden, fonlardan karşılanırken; bizlerin vergileriyle bize en büyük rakip oluyor. Otobüsçünün 250 TL’ye gittiği yerde uçağın 99TL’ye gidiyor olması adil değildir.Özellikle ulaşım, kayıt dışına doğru kaydı. Bir taraftan otomobille seyahat alışkanlığı hızla artıyor, diğer taraftan otobüsle yapılan seyahatler de korsana doğru kayıyor. Özellikle kısa mesafe taşımacılıkta bu durum ciddi.Bakanlıklarla görüşülüp bu sistemin çökertilmesi için daha sert önlemler alınmasını istememiz gerekiyor.

2021 yılında sağlık anlamında büyük ümitler mevcut olsa da, sektörün sıkıntısı derin.Dediğim gibi borçların vakitleri geliyor, araçlar yatıyor, sefere giden araçta yolcu yok, MTV vergisinde artış öngörülüyor, iflaslar kaçınılmaz hale gelecek.Turizmde de durum içler acısı. 2021 yılına 3-0 mağlup başlıyoruz. O yüzden gider kalemlerimiz 2022 yılına kadar ertelenmelidir.Lastik tekerlekli insan taşımacılığı gün geçtikçe zarar etmekte. Diğer sektörlere baktığımızda demiryolları 2.5 milyar lira zararda, havayolları aynı şekilde.Bunlar da bizlerin milli servetleri, bunlar da korunmalıdır. Ama karayolu ulaşım sektörü tamamıyla ölüme terkedilmiş durumda.Sektör koronaya yakalandı. Ve tedavi edilecek bir durum da yok.Herkes ayağını yorganına göre uzatmalı, fakat bizim üzerimizi örtebileceğimiz yorgan yok. Yatağı da kaybetmek üzereyiz..Herkes normale dönmekten bahsediliyor, fakat bizim normale dönebilmemiz için önümüzde uzun bir yol var.

Ödemelerimiz, borçlarımız..

TOBB Karayolu Yolcu Taşımacılığı Sektör Meclisi olarak biz, ilgili makamlara taleplerimizi ilettik, gerekli başvuruları yaptık. Fakat yaprak kıpırdamıyor.Kısa çalışma ödeneği dışında hiçbir şekilde destek yok.Bir an önce sesimizin duyulması lazım. Bakanlıklara sesleniyorum; insanlarımız bu sektöre muhtaç. Otobüsçüyü yaşatmak için cansuyuna ihtiyaç var.

Göçmenler ülke için bir tehdit

Ülkemizin bir diğer sorunu ise, mültecilerin durumu.Her gün sınır kapılarımızdan 10 bin kişi korsan taşımacılıkla şehirlerimize geliyor.İş yok, güç yok, gelenler bir suç makinesine dönüşüyor. İçişleri Bakanlığı’nın bu sıkıntıyı elden geçirmesi lazım.Ülkemizdeki işsizlik fazla, artık mültecilerin de yükleri taşınamıyor. İlerleyen süreçte bunlar bize asayiş problemler yaşatacak. Ağır bedeller ödemeye devam ediyoruz. Edeceğiz de...